We zijn allemaal een beetje bang voor vreemden

Gepubliceerd op 26 november 2020 om 19:17

We zijn allemaal een beetje bang voor vreemden

Een jongen van 15 kwam naar me toe en vertelde me dat hij eenzaam is geweest. Mijn hart brak. Hij zei het na afloop van een project over eenzaamheid op school. Het greep mij aan en ik wist niet zo goed wat ik moest zeggen.

De jongen leek opgelucht omdat hij het had gezegd, en omdat er op school aandacht was voor dit onderwerp. Zelf bleef ik wat ontredderd achter, mijn moederziel onder mijn arm. Eenmaal buiten bedacht ik me dat ik nog 100 dingen tegen hem had kunnen zeggen en aan hem had kunnen vragen.

 

Die 100 dingen kon ik alleen niet bedenken op het moment dat ik daar stond. En dat terwijl ik vanuit mijn werk met het onderwerp bezig ben. Hetzelfde gebeurde me zelfs nog een keer toen een man tegen mij zei: “Ik wil je niet meer spreken!”. Ik kende de man niet en de gedachte kwam bij mij op dat hij wat verward was. Hij herhaalde zijn boodschap nog twee keer en zei toen: “grapje hoor”, Maar ik was al een stukje doorgelopen en keek schuchter achterom. Achteraf bedacht ik mij dat deze man misschien gewoon verlegen zat om een praatje.

 

Wat een tekens aan de wand en wat ontzettend moeilijk om dan een gesprek te voeren! Omdat ik misschien bang ben, een beetje onhandig en soms ook gewoon niet weet wat ik moet zeggen.
En volgens mij ben ik niet de enige. We zijn allemaal een beetje bang voor vreemden. Maar waarom is het zo eng om gewoon even wat terug te zeggen? Nog even na te denken en dan alsnog een antwoord te geven? Of om eens bij de buren aan te bellen met de soep die je over had? Ik weet het niet. Ik zou die soep zelf namelijk niet over mijn buren heen gooien als ze bij mij voor de deur staan.

 

Die jongen vond dat blijkbaar helemaal niet eng. Hij kwam gewoon naar mij toe, ondanks dat ik een onbekende voor hem was. Laten we daar eens een voorbeeld aan nemen. Ik ga het in ieder geval proberen: een gesprekje aangaan met een vreemde en kennismaken met mijn nieuwe buren.
En over die jongen: ben jij dat? Laat het even weten. Dan spreek ik je graag nog een keer!

 

Weet jij soms ook niet hoe je het beste een gesprek kunt aangaan? Schrijf je dan in voor de training over eenzaamheid op 16 november van 19:00 tot 22:00 uur op www.vrijwilligersstichtsevecht.nl/scholing-vrijwilligers

 
Column geschreven door Veronique Rap: Beleidsadviseur Preventie & Welzijn Gemeente Stichtse Vecht.

Dit is de tweede column die maandelijks wordt verzorgd door Samen tegen eenzaamheid Stichtse Vecht. We zetten ons in om eenzaamheid bespreekbaar te maken en tegen te gaan. VARNws stelt een jaar lang deze plek in de krant gratis beschikbaar voor dit doel. Wil jij ook een keer jouw verhaal vertellen op deze plek? Mail dan naar info@samentegeneenzaamheidsv.nl Meer informatie en meewerken aan Samen tegen eenzaamheid? Kijk op: www.samentegeneenzaamheidsv.nl

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.